Mama, widząc, jak jej synek wypada z helikoptera, szybko rzuciła się na ratunek i w ostatniej chwili złapała go za łydkę. Mamę natomiast przytrzymywała reszta dzieci, nie pozwalając jej wypaść.
- Mamusiu! Nie pozwolimy wam zginąć! - krzyknęła nieco przerażona całą
tą sytuacją mała Lena.
Gdy wszyscy już stanęli na
nogi, spojrzeli na tatę, który znalazł schowek ze spadochronami i zaczął je z
niego wyciągać.
- Łapcie i szybko zakładajcie je na siebie, helikopter lada moment się
rozbije - powiedział tata do wszystkich, podając im prędko spadochrony.
Najpierw upewnił się, że dzieci mają je prawidłowo założone, a następnie szybko
założył swój i poinstruował innych, jak powinno się go otworzyć po skoku z
helikoptera. Mama miała wspólny spadochron razem z Adasiem, ponieważ był on
najmniejszy. Wszyscy wyskoczyli z wariującego helikoptera i trzymali się za
ręce.
- Będzie dobrze! - krzyknęli rodzice.
Po czym wszyscy puścili
swoje ręce i pociągnęli za sznurki, otwierając w ten sposób spadochron. Dzieci
początkowo były przerażone całą sytuacją, jednak po krótkiej chwili zaczęły
czerpać przyjemność z lotu.
- Ale super! - zawołał Oskar.
- Mógłbym tak cały czas! - krzyknął Tomek.
- A mi.. to trochę zimno - dodał cicho, marudząc pod nosem Nikodem.
Gdy już spadochrony zabrały
rodzinę w bezpieczną odległość od helikoptera, ci ujrzeli, jak ten roztrzaskuje
się na ziemi z dala od nich i wybucha. Wtedy też zerwał się silny wiatr i
zaczął rozwiewać każdego w inną stronę.
- O nie.. - krzyknęła wystraszona Lena.
- Zgubimy się! - dodał równie głośno Oskar, który spoglądał z
przerażeniem na ogromny las, znajdujący się pod nimi. I w ten oto sposób
rodzina została rozdzielona. Nie było jednak tak źle, jakby się mogło wydawać.
Tata wylądował w okolicy Leny i Tomka. A mama razem z Adasiem wylądowała w
pobliżu pozostałych dzieci. Tomek niestety zawisł na jednym z drzew i trzeba
było go z niego ściągać.
- Musimy odnaleźć pozostałych.. a potem poszukać wspólnie jakiegoś
wyjścia z tego lasu - powiedział tata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz